Gölcimeş

Tañ atıp kilä. Ağıydelneñ aryağınnan, çığıymmı-yuqmı digändäy, irenep kenä qoyaş kütärelä başladı. Anıñ berençe nurları tön qarañğılığın yırtıp çığuğa, kük yöze alsulanıp kitte. Ağıydel östen qaplap alğan aqsıl toman da sıyığaya töşte, cir östenä mul bulıp çıq sibelde.

Tañ aldınnan ğına bula torğan salqınça tımızıq hawa balan, miläş çäçäkläreneñ xuş ise belän tuldı. Baqçadağı almağaçnı yaratıp ölgergän sanduğaç, tuwıp kilüçe yaña könne sälämlägändäy, özderep sayradı da berazdan tınıp qaldı. Awılnıñ ike başında tañnı attıra almıyça aptırap betkän ätäçlär ber-bersen bülderä-bülderä qıçqıra başladılar. Tınğısız awıl irtäse başlanırğa beraz waqıt bar ide äle.

Ätäçläre uyansa da, keşeläre isä räxätlänep yoqı tuydıralar. Awıl irtäseneñ şuşı waqıtın ülep yarata Läysän. Tañ yoqısı tatlı bulsa da, bügen ul qoyaşnıñ berençe nurları belän ük uyandı. Çolan täräzäsennän yaqtılıq töşä başlawğa, küzlären açtı, stenalarğa elengän mätrüşkä, tağın ällä nindi ülännärneñ xuş ise belän tulğan salqınça hawanı kükräk tutırıp suladı, yomşaq urınında räxät itep kiyerelep aldı. Annan soñ ağaç qarawat yanında torğan başmaqların ayağına eläkterde dä, irtän salqınçaraq bulğanğa kürä, cılı kiyemnären kiyep quydı. Ayaq oçlarında yatarğa ğädätlängän pesiye uyanıp, nigä tañ tişegennän quzğatasıñ, digändäy, qänäğätsez genä miyaulap quydı häm qabat qızdan buşağan cılı urınğa menep yattı. Läysänneñ bügen irtä toruwına säbäp tä yuq tügel: alar kürşe İldus belän Sötlä külenä balıqqa barırğa uylağannar ide, çönki tañ aldınnan balıq yaxşı qabuçan bula. Kiçtän äzerläp quyğan kiräk-yaraqların alıp, ul işeğäldına çıqtı. Borınnarnı yarıp kergän xuş istän anıñ başı äylänep kitkändäy buldı. Ul, kükräklären tutırıp, irken sulış alıp quydı. Mondıy saf, ğäcäyep tatlı irtäneñ barı tik alar awılında ğına bula aluwına qıznıñ imanı qamil ide.